Nagrobek Józefa Bieżańskiego został wykonany w 1848 roku w wyniku umowy zawartej pomiędzy Stefanem Ciecierskim i Janem Nepomucenem Bizańskim a Jakubem Tatarkiewiczem.
Ponad 170-letni pomnik jest przykładem doskonałego warsztatu rzeźbiarskiego wybitnego warszawskiego artysty – Jakuba Tatarkiewicza. Kunszt wykonania nagrobka sprawia, że jest on przykładem dzieła sztuki wartym zachowania dla przyszłych pokoleń. Blisko trzymetrowy nagrobek w formie steli zwieńczonej urną, osadzony na postumencie i podstawie płytowej, w całości wykonany został z piaskowca. Na frontowej i tylnej ścianie znajdują się inskrypcje. Jedna z nich mówi o tym, że nagrobek postawiono dla Józefa Bieżańskiego staraniem Jana Nepomucena Bizańskiego i Stefana Ciecierskiego, zaś druga, że złożono tu także tymczasowo ciało Anieli z Wodzińskich Grzybowskiej.